back to the eighties...part I

Je zal maar een zeteltje zijn...

Er is een tijd van komen en gaan. Dat geldt ook voor spulletjes in de Villa Deco. Geregeld wordt er overlegd of bepaalde voorwerpen wel passen in het smaakvol ingerichte huis. Elke kamer heeft zijn eigen touch, elke bewoner pronkt met eigen accenten, maar daarover in een volgende anecdote meer. Dit verhaaltje gaat over de living op de anderhalve verdieping van onze Villa Deco tempel. Deze ruimte wordt stijlvol opgevuld door een slaapzetel met kussentjes en dekentjes, een salontafeltje, een tv-meubel met bijpassende tv en een massieve drankkast uit grootmoeders tijd. Maar zoals in elke familie is er een lelijk eendje...
In ons salon zijn er eigenlijk twee lelijke eendjes maar om Leen niet teveel op hare kameel te krijgen, zullen we het verder enkel hebben over het voorwerp dat in de gloednieuwe IKEA gids zou omschreven staan als “innovatieve Zeteltje vanuit het hoge Noorden”, maar hier in de volkmond een miskleun zou genoemd worden. Het risico op ongevallen werd te groot, veiligheid van de Villa Deco bezoekers kon niet meer gegarandeerd worden. Zo liet de grootmoeder van Els er al haast het leven bij omdat ze er niet meer uitgeraakte en enkel door het alziende oog van Els kon gered worden.
Op een zomeravond gebeurde dan ook het onvermijdelijke: het grijze monument kwam op de gesprekstafel omdat Els graag de living wou herinrichten, we wonen er tenslotte ook al bijna een jaar. Een innoverend plan werd ontvouwd; de living zou 180 graden gedraaid worden (in de richting van Mekka? of Sint Maartensdal?), op het plan zag het er alleszins goed uit. Maar er was geen plaats meer voor de Zeteltje... voorzichtig werd Leens reactie afgewacht... seconden werden minuten en toen kwam Haar antwoord: Mijn zeteltje kan verdwijnen naar de KELDER als er niet meer over mijn centrale design lamp gediscussieerd wordt, hierbij duidelijke de blik op Johan richtend. Een jaar samenwonen maakt hem duidelijk dat dit haar laatste woorden zijn over dit onderwerp.
Zo gezegd, zo gedaan. Het is Els en Johan nooit precies duidelijk geweest wanneer Ze afscheid heeft genomen van haar Zeteltje maar de volgdende dag was er een lege plek in de living en sierde de zetel het smakeloze fonteintje van Johan dat al vanaf de eerste maand naar de kelder was verbannen. Het leven in de Villa Deco kan hard zijn...hier heerst alleen het recht van de mooiste en van Singstar maar dat is voor een volgend verhaaltje...

Suikerrock - Juanes

Mojito